Bu yüz yılın en büyük afeti sayılabilecek bir imtihanda insanoğlu. Neredeyse bir yıla yaklaştı. Her türlü canlıyı yeme kuralsızlığındaki çekik gözlü küçük azgınların, dünyanın başına sardığı bir virüs korona.

Ortaya çıktığından bugüne dek covid-19’a karşı insanlığın çare bulma gayreti, zamanını ve emeğini çalmakta.

Her alanı daraltan ve sıkıştıran bu virüsle mücadele, Eğitim-Öğretim alanımızı de kitlemiş, hatta durma noktasına getirmiştir. Eğitim çağındaki çocuklarımız için okulların kapısına kilit vurulmuş. Milletlerin her şeyi ve geleceği nesiller evlere kapanmış belirsiz bir boşlukta ve huzursuz bir zamanla pençeleşiyor.

Var olduğundan itibaren insanlık hayatını kolaylaştırmak için merak, araştırma ve buluş çabasındadır. İçinde bulunduğumuz bilim ve teknoloji çağında bilgisayar, cep telefonları ve küresel sınırları kaldıran iletişim ağı internet bağımlılığı bu çağın nesillerini rehin almıştır. Rüzgara kapılan kağıt timsali öğrencilerin fenomen olma hayali, tik tok sanal çekim paylaşım çılgınlığı kaygı veriyor gençlik adına

Hâlbuki okullar da geçen zaman, nesilleri tuzaklardan uzaklaştırıyordu. Eğitim ocağı okullarımız ilim ve bilimle çocukları yoğuran güvenli bir yuva ve aileydi.

Geçen yazımızda MEB’na ve Bilim kurulumuza bir önerimiz olmuş, okulların açılarak nesilleri sokağın kontrolsüz yaşamından alıp eğitim ocağına kavuşturmasını önermiştik.

Nihayetinde okul öncesi ve 1.sınıflar için uygulanan okula dönüş etabından olumlu sonuç alınmıştı. Diğer kademeler için alınacak kararların günü sayılıyordu .Ne zaman ne zaman başlanılacak merakı ile. Cumhurbaşkanından gelecek müjdeli habere kilitlenmişti gözler. Eğitim – Öğretimle ilgili karar açıklanmış, ilkokullarda 2,3 ve 4. sınıflarla 8. ve 12. sınıflarda da aynı kurallar ile Eğitim –Öğretime geçilmesine karar verilmiştir.

Müjdeli haberi duyan milyonlarca öğrencinin hep bir ağızdan ’’ Yaşasın okullar açılıyor.’’ çığlığı, covid-19 virüsünün kulaklarının zarını patlatmıştı adeta.

Sonbaharda çiçekler açıyordu işte bu kararla tüm okullarımız.

Hazan mevsimi olsa da sonbaharın da açan güz çiçekleri vardır rabbimizin bahşettiği. Güz gülleri, kasımpatı, saraypatı, ekinazya, hercai menekşesi, biberiye vs.vs.

Çiçekler hayata güzellik katan, her yaştan insanı mutlu eden canlılardır. Öğrencilerimiz de ülkemiz ve insanlık için açan , umut çiçekleridir okullarda. O güzellikleri emanetin sahibine şükür ve hamd ile sahiplenen babaların gözlerinin içi gülüyor , kalpleri, gönülleri huzurla genişliyordu.

Okullar özlemişti sessizliği bozan arı gibi çalışkan çocukların vızıltılı gürültüsünü. Öğretmen, Şems Tebriz’i gibi talebesi Mevlana’ya kavuşma aşkı ile yanıyordu.

Ekmeğini Eğitim –Öğretim iş kolundan kazanan binlercesi buhranlı bir dönemin sıkıntısından tünelin ucunu ve ışığını görmenin heyecanını yaşadılar.

Geçen Eğitim -Öğretim yılının ilkbaharı kurak geçmişti. Bu yıl verim eksik olmuştu. Sonbahar ayı eğitimde çekirdeğin okula ekimi, ilkbaharda ürünün olgunlaşması, yaz mevsimi harmanı ve bir üst sınıfa yükselmektir.

İnsanlığın geleceği çocuklarımız ve gençlerimizin dünyayı güzelleştirmesi umuduyla…

Bilge kral Aliya İzzet Begoviç’in sözü ile;

‘’Yeryüzünün Öğretmeni Olabilmek İçin Gökyüzünün Öğrencisi Olmak gerekir.’’

Bilinci ile kaldığımız yerden yeniden Bismillah.

09.10.2020

Durali GÖĞÜŞ